روز طبیعت , روز خداشناسی

سیزدهم. فروردین در فرهنگ ما ایرانیان روز بسیار بزرگی است . در این روز تقریبا همه مردم , در یک حرکت بانشاط , به دامن طبیعت می روند و با شور و عشق , از دستاوردهای بهار بهره می برند . همگانی بودن لذت از طبیعت و نیز همدلی , صفا و خنده در این روز سبب شدهاست که حتی این روز , از نوروز هم , زیباتر و بیادماندنی تر باشد ... اما آنچه نباید از آن غافل ماند. توجه به آفریینده این زیباییهاست .بله . در روز سیزده فروردین میشود " خدا را دید " بشرط اینکه چشم دلمان را بگشاییم مگر نه اینکه عارفی مثل باباطاهر. , با نگاه هوشمندانه به " صحرا و دریا و کوه و در و دشت " جلوه زیبای خدا را دید؟!! مگر نه اینکه سعدی شیرین سخن و خوشگوی " هر برگ سبز درخت را در نظر هوشیار , دفتری بر معرفت کردگار " می شمرد !!؟ و راستی اگر در سیزده بدر خدا را در تجلی زیبای طبیعت باتشاط و خندان نبینیم , چه روزی میتوانیم. این تجلی زیبای خدا را ببینیم ؟؟ سیزده فروردین " تجلی قیامت " است.. انسان را به یاد زنده شدن مردگان میاندازد . در سوره مبارکه یس [یاسین ] حکایت زیبایی را خاوند متعال ترسیم میکند . فرد سطحی بین و کوته نظری بود که استخوانی پوسیده را جلوی باد گرفته و به تمسخر میگفت : چه کسی می تواند این استخوان پوسیده و آرد شده را زنده کند و تبدیل به حالت اژلیه اش نماید؟! خداوند متعال به پیامبر وحی نمود : که ای پیامبر به او بگو همان خدایی که از هیچ , در مرحله اول انسان را آفرید , قادر است از استخوانهای پوسیده , او را به حالت اول حیات برگرداند ... حالا پیام بهار و سیزده بر این است که : ای انسان ! این همان طبیعت مرده و بی رنگ و روی چند ماه قبل است که حالا اینگونه کریمانه روح و جان تو را می نوازد و به تو لبخند میزند ... امید است در این روز بهتر خدا را ببینیم و بیشتر به خدا نزدیک شویم ... خوش بگذرد . التماس دعا !!

شنبه 11 فروردین 1391 - 8:19:02 PM